- Nieuwe inzichten en ervaringen in India -
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Elle
09 Mei 2012 | India, Ahmedabad
De laatste dagen duurde mij echt te lang voordat eindelijk papa en mama hier waren, hier in India! Na een goede heenvlucht heb ik ze al snel ondergedompeld in het hectische leven in Ahmedabad. Een erfgoedwandeling door de oude binnenstad, heerlijk Indisch eten proeven, en een bezoek aan mijn onderzoekwijk. Als het gewone leven op straat en het verkeer al niet genoeg was, bleek mijn onderzoekwijk wat overweldigend voor papa en mama. Het is dan ook niet een alledaagse activiteit om in een sloppenwijk in India rond te lopen. Ze concludeerde al snel dat álles in India veel is; het verkeer, de mensen, de geuren, de contrasten. En wanneer je maar even denkt te kunnen ontspannen in een rickshaw onderweg naar huis van het eten, schrik je weer wakker van de enorme boxen die achter in de rickshaw Bollywood muziek beginnen te blazen. Om elke hoek ligt een nieuwe verbazing in dit sprookjesachtige land.
Helaas is papa wel een weekje ziek geweest, wat ook nog doorzetten naar onze volgende bestemming. Na een paar dagen Ahmedebad zijn we verder getrokken naar Amritsar in het noorden bij de grens van Pakistan. Hier hebben we de Gouden Tempel van de Sikh’s bezocht. Ook ik vond dit een erg indrukwekkende drukte, al bleef de fata morgana wel door mijn hoofd dwalen. Hier moesten ook de mannen hun haar bedekken, waardoor papa net een piraat leek met een oranje hoofddoekje en een er grote indruk maakten op de mensen bij de Gouden Tempel. Hier begon dan ook de parade van mensen die met ons, en vooral papa, op de foto wilden. Van groepen vrouwen, mannen, gezinnen of zelfs Iranese vrouwen; we staan met iedereen op de foto. In Amritsar zijn we ook naar een ceremonie geweest bij de Wagah Border, de grens tussen India en Pakistan. Het was erg bijzonder om zo dicht bij de gevoelige grens tussen India en Pakistan te zijn. De trots van de Indiërs kwam hier in overvloed naar voren. Er werd gedanst, gezongen, gejoeld naar Pakistan en vol trots met de vlag gesjouwd. De grootse atmosfeer was dan ook de attractie, want het openen van de grens is in een oogopslag weer voorbij.
Vanuit Amritsar zijn we met de taxi de eerste bergen ingereden naar McLeod Ganj, de woonplaats van de Dalai Lama. Dit was een erg leuk dorpje; meer toeristisch en dan ook genoeg leuke winkeltjes met prulletjes en gezellige restaurantjes. Het huis van de Dalai Lama op zich maakte geen grote indruk, maar het zien van de Tibetaanse gemeenschap die hier in overvloed woont daarentegen wel. Overal waar je keek liepen monniken in rode gewaden en oude Tibetaanse vrouwtjes die de hele dag lopen te bidden. Niet ver van het dorpje was een waterval, hier waren veel monniken aan het baden en hun gewaden aan het wassen. Wat een erg mooi gezicht gaf onderaan de waterval. Ook zijn we naar een boeddhistisch klooster gegaan, per toeval, waar we hebben kunnen praten met een monnik. Het horen van zijn levensverhaal en over het Boeddhisme in het algemeen was erg indrukwekkend.
Vanuit Mcleod Ganj zijn we wederom met de taxi verder gegaan naar Manali, een stuk dieper de Himalaya in. We hadden een bestuurder op leeftijd, wat je gerust zou moeten stellen. Maar geheel subtiel reed deze goede man ook niet. De taxi ritten waren wel lang, zo’n 6-7 uur, maar zijn al bij al voor ons allemaal meegevallen. Manali ligt op zo’n 2000-2500 meter hoogte, maar alsnog in een vallei. het was maar een paar graden hier en we hebben hier dan ook van de warme chocomel met openhaard aan kunnen genieten. Helaas was het weer niet zo goed en trok het zicht al snel dicht, we hebben wel af en toe kunnen genieten van het uitzicht op de besneeuwde toppen die ons omringde. Ook hebben we een uitstapje gemaakt nog zo’n 30 kilometer verder en nog een stukje hoger, waar we uitkeken op de gletsjers en de indrukwekkende Rohtang Pass op zo’n 4000 meter hoogte.
Na al die frisse lucht en kou zijn we een stukje naar het zuiden getrokken naar Shimla, het eerste berg station in de Himalaya. Dit is een dorpje met nog koloniale restanten, een eindeloze winkelstraat en hoe verder je de berg afgaat hoe triester het dorpje. De apen waren hier ook weer in overvloed, zoals in de andere berg dorpjes en soms kwamen ze dan ook iets te dicht bij. Bijvoorbeeld voor je hotel raam als je rustig een boekje zit te lezen of boven je hoofd aan elektriciteitsdraden wanneer je de weg oversteekt. Vanuit Shimla zijn we met een historisch Toy-treintje door de bergen en tussen de rijstvelden getrokken naar Kalka. Vanuit Kalka zijn we via Chandigarh (de meeste geordende stad in India) naar New Delhi (met zijn 22 miljoen inwoners) naar Agra getrokken. Van New Delhi naar Agra zijn we met de trein gereisd, het was een groot spektakel op het station van in- en uitstappen en eten verkopen. Verbazingwekkend over het feit dat er nog meer mensen in de treinen gingen zelfs wanneer ze al aan de buitenkant hingen keken wij toe wachtend op het perron.
Na een vlotte treinreis kwamen we aan in Agra, toch wel een van de meest toeristische plekken van India. Dit omdat je hier de Taj Mahal vind! Al snel kwamen we erachter dat de Taj Mahal niet meer dicht is op maandag, maar op vrijdag; de dag wanneer wij de Taj Mahal eigenlijk wilde bezoeken. Gelukkig konden we het dezelfde dag nog gaan bezoeken, al was dit in de volle hitte en drukte. Hier zijn we dan ook wederom zo’n 1000 keer op de foto gezet, terwijl we voor de Taj Mahal stonden. In plaats van dat die mensen naar het wereldwonder kijken voor hun neus, maakte ze foto’s van ons. Daarom zijn we een dag later in de vroege ochtend met zonsopgang nogmaals gegaan, met het frisse weer en de rust maakte dit bezoek een stuk aangenamer. Het is een erg indrukwekkend mausoleum geheel gemaakt uit marmer en wanneer je naar de details kijkt hierdoor extra indrukwekkend.
Uiteindelijk hebben we nog een dagje in Ahmedabad doorgebracht, maar toen was het al weer tijd dat papa en mama naar het vliegveld gingen en begonnen aan hun lange terugreis naar het koele, groene, mooie en schone Nederland. De algemene conclusie van papa en mama over de afgelopen drie weken is; ‘het is geen vakantie, maar een indrukwekkende ervaring’. We hebben veel gezien, geleerd en genoten. En ik, vond het wel een échte vakantie!
Check; https://picasaweb.google.com/elledjong/India5# voor nieuwe foto’s van de afgelopen weken!
Liefs.
Over time the world has become smaller because of globalization, however there is only so much one can learn by teaching. There is much that remains to be undiscovered for so many. Though to be able to grow, you have to go out of your comfort zone; which makes all life an experience.
Helaas is papa wel een weekje ziek geweest, wat ook nog doorzetten naar onze volgende bestemming. Na een paar dagen Ahmedebad zijn we verder getrokken naar Amritsar in het noorden bij de grens van Pakistan. Hier hebben we de Gouden Tempel van de Sikh’s bezocht. Ook ik vond dit een erg indrukwekkende drukte, al bleef de fata morgana wel door mijn hoofd dwalen. Hier moesten ook de mannen hun haar bedekken, waardoor papa net een piraat leek met een oranje hoofddoekje en een er grote indruk maakten op de mensen bij de Gouden Tempel. Hier begon dan ook de parade van mensen die met ons, en vooral papa, op de foto wilden. Van groepen vrouwen, mannen, gezinnen of zelfs Iranese vrouwen; we staan met iedereen op de foto. In Amritsar zijn we ook naar een ceremonie geweest bij de Wagah Border, de grens tussen India en Pakistan. Het was erg bijzonder om zo dicht bij de gevoelige grens tussen India en Pakistan te zijn. De trots van de Indiërs kwam hier in overvloed naar voren. Er werd gedanst, gezongen, gejoeld naar Pakistan en vol trots met de vlag gesjouwd. De grootse atmosfeer was dan ook de attractie, want het openen van de grens is in een oogopslag weer voorbij.
Vanuit Amritsar zijn we met de taxi de eerste bergen ingereden naar McLeod Ganj, de woonplaats van de Dalai Lama. Dit was een erg leuk dorpje; meer toeristisch en dan ook genoeg leuke winkeltjes met prulletjes en gezellige restaurantjes. Het huis van de Dalai Lama op zich maakte geen grote indruk, maar het zien van de Tibetaanse gemeenschap die hier in overvloed woont daarentegen wel. Overal waar je keek liepen monniken in rode gewaden en oude Tibetaanse vrouwtjes die de hele dag lopen te bidden. Niet ver van het dorpje was een waterval, hier waren veel monniken aan het baden en hun gewaden aan het wassen. Wat een erg mooi gezicht gaf onderaan de waterval. Ook zijn we naar een boeddhistisch klooster gegaan, per toeval, waar we hebben kunnen praten met een monnik. Het horen van zijn levensverhaal en over het Boeddhisme in het algemeen was erg indrukwekkend.
Vanuit Mcleod Ganj zijn we wederom met de taxi verder gegaan naar Manali, een stuk dieper de Himalaya in. We hadden een bestuurder op leeftijd, wat je gerust zou moeten stellen. Maar geheel subtiel reed deze goede man ook niet. De taxi ritten waren wel lang, zo’n 6-7 uur, maar zijn al bij al voor ons allemaal meegevallen. Manali ligt op zo’n 2000-2500 meter hoogte, maar alsnog in een vallei. het was maar een paar graden hier en we hebben hier dan ook van de warme chocomel met openhaard aan kunnen genieten. Helaas was het weer niet zo goed en trok het zicht al snel dicht, we hebben wel af en toe kunnen genieten van het uitzicht op de besneeuwde toppen die ons omringde. Ook hebben we een uitstapje gemaakt nog zo’n 30 kilometer verder en nog een stukje hoger, waar we uitkeken op de gletsjers en de indrukwekkende Rohtang Pass op zo’n 4000 meter hoogte.
Na al die frisse lucht en kou zijn we een stukje naar het zuiden getrokken naar Shimla, het eerste berg station in de Himalaya. Dit is een dorpje met nog koloniale restanten, een eindeloze winkelstraat en hoe verder je de berg afgaat hoe triester het dorpje. De apen waren hier ook weer in overvloed, zoals in de andere berg dorpjes en soms kwamen ze dan ook iets te dicht bij. Bijvoorbeeld voor je hotel raam als je rustig een boekje zit te lezen of boven je hoofd aan elektriciteitsdraden wanneer je de weg oversteekt. Vanuit Shimla zijn we met een historisch Toy-treintje door de bergen en tussen de rijstvelden getrokken naar Kalka. Vanuit Kalka zijn we via Chandigarh (de meeste geordende stad in India) naar New Delhi (met zijn 22 miljoen inwoners) naar Agra getrokken. Van New Delhi naar Agra zijn we met de trein gereisd, het was een groot spektakel op het station van in- en uitstappen en eten verkopen. Verbazingwekkend over het feit dat er nog meer mensen in de treinen gingen zelfs wanneer ze al aan de buitenkant hingen keken wij toe wachtend op het perron.
Na een vlotte treinreis kwamen we aan in Agra, toch wel een van de meest toeristische plekken van India. Dit omdat je hier de Taj Mahal vind! Al snel kwamen we erachter dat de Taj Mahal niet meer dicht is op maandag, maar op vrijdag; de dag wanneer wij de Taj Mahal eigenlijk wilde bezoeken. Gelukkig konden we het dezelfde dag nog gaan bezoeken, al was dit in de volle hitte en drukte. Hier zijn we dan ook wederom zo’n 1000 keer op de foto gezet, terwijl we voor de Taj Mahal stonden. In plaats van dat die mensen naar het wereldwonder kijken voor hun neus, maakte ze foto’s van ons. Daarom zijn we een dag later in de vroege ochtend met zonsopgang nogmaals gegaan, met het frisse weer en de rust maakte dit bezoek een stuk aangenamer. Het is een erg indrukwekkend mausoleum geheel gemaakt uit marmer en wanneer je naar de details kijkt hierdoor extra indrukwekkend.
Uiteindelijk hebben we nog een dagje in Ahmedabad doorgebracht, maar toen was het al weer tijd dat papa en mama naar het vliegveld gingen en begonnen aan hun lange terugreis naar het koele, groene, mooie en schone Nederland. De algemene conclusie van papa en mama over de afgelopen drie weken is; ‘het is geen vakantie, maar een indrukwekkende ervaring’. We hebben veel gezien, geleerd en genoten. En ik, vond het wel een échte vakantie!
Check; https://picasaweb.google.com/elledjong/India5# voor nieuwe foto’s van de afgelopen weken!
Liefs.
Over time the world has become smaller because of globalization, however there is only so much one can learn by teaching. There is much that remains to be undiscovered for so many. Though to be able to grow, you have to go out of your comfort zone; which makes all life an experience.
-
09 Mei 2012 - 14:21
Chloé:
Ha lieve Elle, weer een erg leuk verhaal, mooi verslag van jullie 'vakantie' samen ;). En natuurlijk leuke en mooie foto's! Moest er om een paar wel lachen! Wat een prachtig groot gebouw is die Taj Mahal! Erg mooie foto's van jullie daar bij! En die natuur.. die bergen... mooi zeg!
Hoeveel weekjes moet je nu nog? Jan komt ook nog he! Geniet er nog van! Mooie ervaring rijker als je terug komt!
Liefs en een dikke kus! (L) -
09 Mei 2012 - 14:22
Chloé:
Oh ik zie het al.. je bent terug over 29 dagen! :) aftellen voor ons dus! Neem je het zonnetje mee? xxx -
09 Mei 2012 - 15:39
Mama En Pake:
Pietje,Pietje,
je hebt ons inderdaad een indrukwekkende ervaring meegegeven.
Het meeste indruk heeft toch wel jou "werk" en leefomstandigheden (en dan bedoel ik vooral de hoge temperaturen) op ons gemaakt.
Wij zij trots op je.
Op onze rondreis hebben we vele mooie en trieste dingen gezien.
Maar we zouden het niet hebben willen missen,en zouden het samen met jou zo weer overdoen.
Groetje Mama en Pake.
-
09 Mei 2012 - 16:09
Sjoos:
Ik hou van je verhalen ellie! Ga nu de fotoos kijken.. Take care <3 -
09 Mei 2012 - 16:41
Eline:
Hey meis
Wat een avontuur!! Dit zijn tijden die je nooit meer gaat vergeten..geniet ervan!
Liefs sjaak en Eline -
11 Mei 2012 - 05:16
Tessa:
Shorty!!! Na je net even gesproken te hebben (ik hoop dat je ontbijtje lekker was en je inmiddels weer water hebt gheh!) natuurlijk meteen even je verhaal gelezen en foto's bekeken. Wat een ongelofelijk mooie reis en avontuur! Kan me helemaal voorstellen dat het voor je ouders wel even een schokske was ;) Maar een onvergetelijke ervaring lijkt me zo!? Jullie zien er prachtig uit op de foto's, nu benieuwd naar je volgende vakantie met Jan! Geniet ervan en een dikke knuffel vanuit Rio!! -
11 Mei 2012 - 12:13
Roos:
Elle wat een avonturen weer! En mooie plekken die jullie bezocht hebben zeg.. Zo te horen ben je er wel (voor zover dat kan) op je plek, als het voor jou een vakantie was :) Heel bijzonder dat je nu je ouders hebt kunnen laten zien hoe het is.
Geniet lekker van de laatste weken!! En tot snel :) -
12 Mei 2012 - 14:16
Emma:
Elle, super leuk om te lezen hoe het is geweest met je ouders! Door jou verhaal, en met de fotos kan ik het helemaal voor me zien! Haha Papa piraat ;)
Gelukkig heeft iedereen genoten! Jij nu weer hard aan de slag?
Geniet er nog even van, het einde komt al weer in zicht.. Maar vinden wij niet erg, want we missen je hoor! Heel veel succes! Liefs Xx -
15 Mei 2012 - 20:19
Wendy:
Vul hier je naam in.r! Love u! Xxx -
15 Mei 2012 - 20:20
Wendy:
Wow, daar ging even wat mis hahaha. Geweldig mooi verhaal weer. Love u! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
